Berit en Marco en hun 3 kinderen

Vroeger zat ik op op de Regenboog, hoe zou het er nu zijn?

Toen we voor onze oudste zoon een jaar of acht geleden een school moesten gaan kiezen, was het voor ons een keus tussen de school in het dorp of een school iets verderop.

 

De Regenboog kende ik van vroeger doordat ik er zelf naartoe ben gegaan in groep 7 en 8. Ik herinner de school als een fijne plek, maar hoe zou dit nu zijn? We zijn gaan kijken en wat ons opviel was de centrale hal met daaromheen de verschillende lokalen met hun deuren open. Geen aparte groepen in elk hun eigen lokaal maar één gemeenschap.

 

Voor onze oudste blijkt het inderdaad een hele fijne, veilige plek. Voor hem was het starten in unit 1, waar toen groep 1 t/m 4 toe behoorden, erg prettig. De oudere kinderen uit de unit namen hem als kleuter ”mee in de dag”, dit gaf hem een veilig gevoel binnen de groep.

 

Voor onze middelste zoon is juist het slimfit onderwijs zeer passend bij hem. Hij heeft een eigen rooster met eigen afspraken die het beste passen bij wat hij nodig heeft om te kunnen leren, groeien en gedijen.

 

Ondertussen gaat de jongste ook sinds een jaar naar de Regenboog en heeft het naar zijn zin.

 

Voor ons als ouders is het contact met de leerkrachten en ondersteuners laagdrempelig doordat je hen vaak voor en na school ziet en even kunt aanschieten. Maar het allerbelangrijkste is; wij ervaren dat onze kinderen gezien worden in wie ze zijn en wat zij nodig hebben en dat maakt ons tot zeer tevreden ouders.

 

Berit en Marco